going mugic
We gaan hier ook wel eens naar een feestje. Vorige vrijdag was het een extreem goed feestje. Amai. Met dank ook wel aan de Belgian connection die kwam supporteren tijdens mijn eerste en memorabel slechte dj-set.
Ik had mijn oude plastic platendraaier meegenomen, maar dat bleek een foute keuze want iedeeren wou “housen”. Heb mijn oude plaatjes snel opgeborgen en me mee gegooid in het hersenloos vertier.
Ons dak
Of toch een stukje ervan. Door de ogen van de nageboorte. Hij zit hier veel en graag. Omdat het groot is, omdat er veel planten staan en zelfs een frigo met koele pinten in openlucht! En een fake Louis Quatorze zetel, gezellige lichtjes (lang leve Bert het gloeiend hert en Stijn het verlichte konijn) en ook omwille van de oude platendraaier waarop versleten LP’s een beetje knarsend rondjes draaien.
Maar waar ik vooral blij om ben: de zoon is ook helemaal wild van Hem:
Gevonden in een achtersteeg van Little India. Iedere dag opnieuw moet ik vechten voor zijn blijvend, stilzwijgend gezelschap want liefst van al zou de koloniaal hem nog vandaag over het balkon gooien. Ik begrijp er niets van, die vent doet helemaal niets verkeerds, is bovendien aandoenlijk mooi (die weemoedige blik!), en vooral: goedkoop in onderhoud.
1 comment