Singajo's world

De voorbereidingen voor onze België-expeditie zijn begonnen. Een mens moet op alles voorbereid zijn. Als ik nu terugdenk aan mijn laatste bezoek aan ’t vaderland  in de nazomer van 2007 krijg ik al kouderillingen bij de gedachte aan hoe kil het daar kan zijn. Zelfs in de zomer. En nu zullen we ons aldaar begeven in putje winter. Ik haat kou lijden, verkleumde vingers en een bloedloos hoofd ten gevolge van vriestemperaturen of snijdende oostenwind. Ik functioneer niet in de kou. Ik bibber alleen maar.

Toen we gisterenavond, zo rond tienen door de gangen van Mustafa center op zoek waren naar nieuwe onderbroeken voor de koloniaal zag ik hem opeens hangen. Een echte Eskimofrak. In een winkel in de tropen, te midden van zonnig bebloemde hemden en korte rokjes. Een raar zicht. Lelijk was hij ook, die frak, maar hij zag er wel degelijk warm uit. En hij was spotgoedkoop. En als u zo eind december een viking ziet lopen door de Brusselse straten,  warm verpakt in een Eskimofrak, dan ben ik dat. (Gelieve mij dan niet aan te spreken want ik ben gesteld op mijn privacy).

Mijn modegevoeligheid is  sterk achteruit gebold sinds ik hier woon. Als ik het maar warm heb. Doorgaans lukt dat op ons dak met weinig om het lijf. En vanaf heden  behoren de ijzige cinema-avonden ook tot het verleden.  Lang leve mijn Eskimofrak.