Singajo's world

Dag meneer de Koning,

Gaat alles goed met u en met uw op springen staande koninkrijk?

Gisteren had Peter Vandermeersch me in hoogst eigen persoon een newsflash doorgestuurd met de boodschap dat de schapenherder (of is hij geitenboer?) zijn ontslag had aangeboden.

Heeft u zijn aanbod aangenomen?  U moet weten meneer de Koning, ook in het verre Singapore was deze staatskwestie gisteren het gespreksonderwerp van de dag. Niet bij de Chinezen uiteraard, maar wel bij een select clubje Belgen dat vreest dat het buiten eigen wil om misschien nooit meer naar zijn eigen vaderland zal kunnen wederkeren omdat dat land misschien niet meer zal bestaan. Dat is op zijn minst een zorgwekkende kwestie, maar evenzeer een lachwekkende zo bekeken van op een dak in Singapore. Gisteren werden hier trouwens enkele slimme opties op tafel gegooid die uw kroon eventueel zouden kunnen redden. Maar wilt u die kroon eigenlijk nog wel? Dat moet nogal wegen op uw mensenhoofd. En als België uiteenvalt hoeft er bovendien niemand meer te vrezen dat uw oudste echtelijk kind de taak ooit van u overneemt. Voor veel mensen zou dit een zorg minder zijn. Misschien ook voor u. En de geschiedenis ingaan als de laatste vorst van een jong gestorven natie kan natuurlijk ook wel tellen.

Begrijp me niet verkeerd. Ik ben een trotse Belg en van mij mogen U en uw land, dat ook een beetje het mijne is, gerust blijven. Maar het ziet er niet goed uit als ik een van onze tafelgasten mag geloven. Ik kan u de jonge man in kwestie trouwens aanbevelen als consultant. Misschien kan hij uw vorstendom uit de impasse halen want hij is een meester in het op de rails zetten van slabakkende bedrijven in binnen- en buitenland en hij heeft hier gisteren een aantal opties, uw bedrijf betreffende, uit de doeken gedaan die een goede kans op slagen hebben.  

U moet ook nog weten dat ik gisterenavond in een nostalgische bui was daar een van de gasten, die net uit België was wedergekeerd een pakje voor me bij had. Weet u wat daar instak? Zes schattige koffiekopjes van het Atomium. Zo zaten wij ons hier dus zorgen te maken over ons land terwijl we bittere koffie dronken uit die Brusselse tasjes.

Het is allemaal zo dubbel meneer de Koning. Enerzijds heeft al die Belgische miserie ervoor gezorgd dat de mensheid al een beetje beter weet waar uw stipje zich bevindt op de wereldkaart. Meer zelfs, men vraagt nu meteen: “Are you Flemish or French?” Tot voor een jaar zou er niemand deze intelligente vraag hebben afgevuurd. Nu vraagt zelfs de parkeerwachter van de Cold Storage welke taal ik spreek. En nu komt het: als ik met enige trots zeg dat ik uit de Vlaanders kom, denkt men hier dat ik een aanhanger ben van die eikel van het Vlaams Belang. Ze kennen zelfs zijn naam! Dat is toch onvoorstelbaar?!

Deze ochtend stak er nog een bericht uit België in mijn mailbox. Ik citeer;

Het is echt schandalig wat in dit land aan de hand is : Walen en Vlamingen schijnen maar geen toegevingen te willen doen, geen van beide kanten,  zodat alles op de spits wordt gedreven en er ondertussen echt wel grote sociale problemen in dit land heersen.  Ik vind dat echt degoutant en op een dag ga ik de politiek in om alles beter te maken.

Ik ben er van overtuigd dat deze vrouw het meent. Zal ze een kans krijgen? Of legt u deze avond nog een bom onder uw paleis?

Met vriendelijke, doch bezorgde groet,

SJ.