vesak day
Ik wou niet sad zijn op de huwelijksdag van wallstreetbroertje.
Daarvoor was de dag te schoon
Toch ietwat snikkend, toen ik hem door de telefoon zei hoe jammer ik het vond.
“En ik dan. Gij zoudt het hier wijs vinden”, zei hij.
“Is uw kostuum al gestreken?”
“Ja, dat wel. Al zoeken we nog een oplossing voor mijn hemd. Helemaal naar de vanen doordat het ijzer vuil was.”
Herkenbaar.
“Je hebt een speciale dag uitgekozen broer, vandaag trouwt ook Helmut Lotti.”
“Ah ja? Trouwt die nu alweer?”
“Maar vooral. Het is vesak day.”
“Watte?”
“Boeddhadag. Herdenking van zijn geboorte, verlichting en doodsdag.”
Vol verwondering struinde ik door de tempels in onze achterstraat, terwijl broertje een proper hemd zocht, misschien wel nog een kort slaapje deed.
Mijn triestigheid ebde weg en er kwam verwondering.
Er kwam – ja, alweer, een heftige injectie instant geluk.
Mooi
bij momenten grappig
intens ook wel
het leek hier en daar zelfs op een lekker ouderwetse fancy fair
Nooit gedacht dat ik zo broertje’s trouw zou vieren
en ook niet dat ik straks m’n voeten ga wassen met het zakje vol heilig water en bloemenblaadjes dat in m’n handen werd gestopt toen ik de tempel uitwandelde.
Maar wel gedacht dat het toch wel saai is.
De beleving van het katholiek geloof.
Met uitzondering van de suffe levende kerststallen in kille kerken waar ge moet zwijgen is er bitter weinig animo.
Of heeft u al eens aan een rad gedraaid in de kerk?
meneer Boeddha
Dit is meneer Boeddha die in de tempel achter ons dak aanbeden wordt.
Om zes uur ’s ochtends slaat de gong voor hem.
En weet ik hoe laat het is.
De opzichters en verkoopsters van wierrookstokjes amuseren zich best tijdens het werk.
Spelletje kaart spelen,
potje noedels naar binnen slaan.
Nagels lakken.
Terwijl de ventilatorman voor een briesje zorgt.
Ik ga daar soms wierrook branden.
Omdat het lekker ruikt.
Voor Nur Nur.
Omdat ik dan even stil word,
En de onrust uit mijn lijf wegebt.
En ook wel omdat ik hoop dat het helpt.
Vereren als je niet gelooft.
Perplex
Ik kom juist terug van de dokter. Ik vond meneer doktoor tot tien minuten geleden een heel fijne man. Hij had me al eens van een ziekte afgeholpen met een hallucinogeen en hartslagversnellend paardenmiddel en sinds die reddingsoperatie schuddebollen we elkaar goeie dag als we elkander een zeldzame keer kruisen op straat. Meneer doktoor is een Indiër met een dikke bril op zijn hoofd en hij verzorgt alle construction workers van de buurt. De plaatselijke moeder Theresa, in alle opzichten zo blijkt. Ik zat liever in zijn oubollige wachtkamer met aftandse ceiling fan dan in de ge-airconde wachtzaal in het hospitaal waar je een nummertje moet trekken. Bij hem had ik het gevoel bij een echte huisarts op consult te zijn.
Hij was in eerste instantie blij me te zien. “ Hoe kan ik je deze keer helpen my lady?
“I only need a prescription for this”, en ik schoof de lege verpakking anticonceptiepillen onder zijn neus.
Hij nam het pakje ter hand, schoof zijn bril naar het puntje van zijn neus en las. Een fractie maar, toen liet hij de verpakking vallen en keek hij me verontwaardigd aan.
“No, my lady. I can’t give you this. I don’t want to give you this.”
Ik lachtte onwennig. “Why not? Because it’s a generic product?”
“NO! No! Because it’s against the will of god to do birth control! I’m a catholic ”
“Are you serious? I can’t get a prescription here? In Belgium catholic’s are free to take the pill.”
“No way. Can not.”
Hij liep naar zijn boekenkast en toverde er zowaar the cathecismus of catholic religion uit tevoorschijn.
“So, you are you also a catholic. Witch church do you visit? How many times a week you go to church?”
“I don’t go to church. I’m baptized but that’s all. I lost my religion.”
“You can’t do birth control!”, riep hij luid, “It is unnatural. I convince all my patients.”
“You can’t convince me. I don’t want to get pregnant.”
“Then I can’t help you.”
Ik stond op en liep onthutst naar de deur. Meneer doktoor veerde recht uit z’n doktersstoel. Blokkeerde de weg en zei:
“My lady, you still can be saved. Go back to church. You will see that you think in a wrong way.”
“So sorry. The only thing i need to do now is going to the fuckin’ hospital. Thanks for your time and see you again in hell.”
Dat laatste had ik echt wel willen zeggen. Maar u weet: ik ben welopgevoed.
Singajo's world 
1 comment