een maandagmorgen in bangkok
als ge op een zondagavond uit bangkok wilt vertrekken
en ge ziet, bij aankomst in het vliegstation,
dat uw passport is verdwenen,
dan moet ge daar blijven
en de volgende dag naar de ambassade gaan
ge denkt eerst “fuck”
maar nadien zijt ge op een vreemdsoortige manier
opgewonden
want ge hebt die demonstraties gevoeld,
van dichtbij, van middenin
ze waren geweldloos
met klappende hartjes
en monks die zwijgend zegden
we want democracy by non-violence
die maandagmorgen in bangkok
sprongen we in een taxi
die ons door de roodgeleurde straten voerde
ik was niet bang van de red shirts
er zweefde geen pluimpje agressie door de lucht
al was er wel een soort van tention
maar: ik geloofde de monk
vier weken verder
zijn er 21 doden
4 soldaten
17 burgers
onder wie 1 journalist
stop. graag. voor het grandioos te laat is.
queens of the night
ze blijven een fenomeen
die vrouwen die eigenlijk mannen zijn
overdadig uitdagend
en met borsten
waar ge als echte vrouw
zelfs nog niet van droomt
voor de echte meisjes van de nacht
zijn ze gevaarlijke concurrentie
echte meisjes
hebben niet zo’n benen
of borsten
laat staan zo’n lange, ranke gestalte
(al kan aan die borsten wel gewerkt worden natuurlijk)
zien die mannen dat dan niet?
of vinden ze het gewoon spannend?
flirten, neuken met een artificiële vrouw
die eigenlijk een vent is?
(en dan moet ik terug denken
aan die ene kerel,
die het gewoon toegaf:
they are the best in oral sex)
Singajo's world 
leave a comment