Ladies in The Towers (fin)
“Hou je van je werk?”, vraag ik. “Soms. Niet alle klanten zijn leuk. Maar ik bepaal zelf wel met wie ik meega en wat we doen.” Gina staat voor veel open: seks met 1, twee of drie mannen, met een man en een vrouw, met twee of drie ladyboys en een vent, noem maar op. Pijpen, kont- en kutneuken, likken, een dildo in haar kont– het kan allemaal. “Zefs kussen”, zegt ze trots.
Steven ziet mijn mijn verbouwereerde kop. “Jij ooit een ladyboy geprobeerd?” Hij wacht zelfs m’n antwoord niet af, “moet je echt eens doen. Een triootje, samen met je vriend. Je zult het fantastisch vinden. En je vriend zeker.”
Waarschijnlijk.
De airconmannen dalen de ladder af. “Job finished”, stuntelt de ene terwijl de andere het materiaal snel maar onhandig in de werkkoffer moffelt. Ze durven bijna niet opkijken en spoeden zich naar buiten als ze de aircon aan hebben gezet.
Hoeveel een seksbeurt met Gina kost is een groot geheim. Het is zowat de enige vraag waar ze niet wil op antwoorden, zelfs niet als ik verzin dat ik een nachtje met haar in overweging neem. “Het varieert,” zegt ze , “soms vraag ik heel veel, soms vraag ik niets. Steven hoeft me niet te betalen, ik vind hem echt leuk en hij heeft me de sleutels van z’n appartement gegeven. Maar ik moet geld verdienen want ik ben niet van plan om dit m’n hele leven te doen. Nog hooguit twee, maximum drie jaar. Hopelijk heb ik tegen die tijd voldoende kunnen sparen om een eigen kapsalon te openen. Dat is nu mijn droom. Daarom ben ik vaak in Singapore voor een maand, ik kan helaas nooit langer blijven want ik ben hier met een toeristenvisum. The Towers zijn een ideale werkplek, ik vind er heel makkelijk klanten. Al is de markt bikkelhard. Natuurlijk vrijen de klanten liefst zonder condoom, maar dat doe ik nooit. Ook niet met Steven. Er zijn collega’s die het wel doen. Schandelijk. Maar ze zijn zeer gegeerd. Bangkok is ook wel goed om te werken. Ik wissel af tussen de twee steden en tussendoor ga ik naar huis, naar mijn broers en vader die in Laos wonen.”
Achttien was Gina toen ze besloot om haar grote droom waar te maken, ze had toen nog een jongensnaam, maar ze heeft die naam uit haar geheugen gewist. In die tijd woonde ze nog in een Laotiaans dorpje bij haar vijf broers en vader. “Ik ben altijd Gina geweest, ik heb me altijd vrouw gevoeld en wou er ook zo uitzien. Ik ben naar Thailand getrokken want in Laos kan je niet terecht met zo’n wens. Twintig duizend dollar heeft het me tot nu toe gekost, ik heb er hard voor gewerkt, ben er voor in de prostitutie beland omdat seks goed opbrengt, maar niet genoeg want ik ben een lening aangegaan. Na een hormonenkuur heb ik mezelf borsten cadeau gedaan. Logisch. Borsten zijn voor mij het sumuum van vrouwelijkheid. Daarna ging mijn neus onder het mes, die was veel te plat. De derde ingreep waren m’n jukbeenderen.” Als ze het vertelt, streelt ze zacht over haar kaken. “Je vergeet iets”, zegt Steven en hij wrijft over haar kont. “Oh yes!”, giechelt Gina, “ik heb siliconen in m’n derriere, want ik hou van rond en vrouwelijk”. De verbouwingswerken namen twee jaar in beslag en Gina is na al die jaren – ze is ondertussen 31- nog steeds fier over het resultaat.
Uiteraard was vader triest toen zijn jongste zoon besloot om vrouw te worden. “Maar zijn verdriet heeft niet lang geduurd, hij heeft een prachtige dochter in de plaats gekregen”, antwoordt Steven in haar plaats. Papa heeft er zich dus bij neergelegd, al speelt het feit dat Gina van tijd tot tijd zijn rekeningen betaalt ongetwijfeld mee. Geld maakt alles goed. Zeker in Azië. En hoe dat geld wordt verdiend: daar vraagt men niet naar. “En je moeder, wat vond zij er van?”. “Mama heeft me nooit gezien zo. Ze is gestorven lange tijd voor ik de stap heb gezet. Maar ze wist wel dat ik anders was dan haar andere zoons. Ik was haar meisje. Ik mis mams,” snottert ze. “Haar dood is mijn groot verdriet.”
“Sommige mannen voelen zich aangetrokken tot ladyboys omdat ze denken: she looks like a woman but thinks like a man”, onderbreekt Steven bruut. “Niets is minder waar. Ladyboys denken echt zoals vrouwen, misschien ziet het er soms wat theatraal uit, maar ze zijn werkelijk dames, veel oprechter dikwijls dan een echte vrouw.”
“Ben jij ook verliefd op Steven?”. Haar hoofd schudt overtuigd ‘Neen’, haar tranen zijn ondertussen opgeborgen. “We zijn maatjes. Ik wil niet meer verliefd worden. Dat eindigt altijd in pijn. Als je verliefd bent is er altijd angst om te verliezen. Ik wil geen angst. Ik wil niets verliezen. Twee keer heb ik mijn hart gegeven, de conclusie is; nooit meer.”
“Ik denk dat het stilaan tijd wordt…”, mompelt Steven geirriteerd terwijl hij naar de kitcherige wandklok kijkt. “Oh my god! I really have to prepare”, en Gina veert recht, excuseert zich omdat ze dringend naar de badkamer moet. Voor een dik uur toch wel. En dan zal ze opnieuw klaar zijn voor haar jacht in Orchard Towers.
“My baby”, fluistert Steven triest als hij zijn ‘Geegee’ ziet verdwijnen.
Ladies in The Towers (4)
Bel nooit een ladyboy hooker voor drie uur in de namiddag. Want dan slapen ze nog, zijn ze nog half dronken of gedrogeerd. Ze weten niet waarover je het hebt als je hen iets vraagt. Ze weten niet wie je bent. Ze weten niet waar ze zijn. De ontgoocheling was groot toen ik Gina aan de lijn kreeg. Ik dacht dat ik verkeerd verbonden was. Ze leek zich niets van ons afspraakje te herinneren. “Who are you?”, had ze gemompeld en toen haakte ze in. Om half vier belt zij mij, helemaal terug in haar rol en in de wereld, alsof mijn telefoontje er nooit was geweest. Zo raar. “Hi, how are you? Shall we meet today?”
Een uur later zit ze me op te wachten aan de fontein van de gloednieuwe serviceflat waar haar Australische vriendje woont en zij onderdak krijgt als ze in Singapore verblijft. Ze zit in een elegante fotoshoot-pose, maar ze ziet er helemaal anders uit dan tijdens de nacht. Geen make-up, een strakke jeans, een spannend t-shirt en slippers. Nu zie ik ook donkere, zachte haarbegroeiing boven haar mond, nu zie ik ook dat haar borsten bovenmatig groot zijn. Nu zie ik vooral: dit is eigenlijk een vent.
Als we in de lift staan, vertelt ze dat haar vriend thuis is. Dat mijn nieuwsgierigheid hem erg nieuwsgierig heeft gemaakt. En er is nog meer volk in het chique appartement: twee Chinezen repareren de aircon. Ze staan hoog op een ladder waar ik onderdoor moet voor ik met klamme handen in de lederen fauteuil plaatsneem.
Steven schenkt me een glas wijn in. Hij heeft het uiterlijk van een knappe, stijlvolle veertiger en hij lijkt stapel op Gina met haar plastic borsten en aarzelende snor. Het is vreemd om zien. Je zou hem eerder koppelen aan een Sharon Stone-achig type. Aan een echte vrouw in ieder geval. “Look at her, isn’t she lovely”, en hij streelt door haar haren, wrijft over haar kont.
De zakenman heeft een openlijke voorkeur voor ladyboys. “Zelfs mijn moeder weet het”, zegt hij overtuigd. Eigenlijk heeft hij vooral een voorkeur voor neptieten, daar is hij al lang mee vertrouwd want ooit was Steven getrouwd met een vrouw en ook zij had er een paar. Hij vindt het fantastisch dat neptieten rechtop blijven staan als er een vrouw (of wat dan ook) op hem gaat zitten. “Echte borsten hangen dan beetje”, zegt hij neerbuigend. “En echt waar, de kwaliteit van de siliconen is er danig op vooruitgegaan. Tegenwoordig voelen ze zachter aan. Een beetje zoals echte borsten.” Al die informatie krijg ik in mijn gezicht gegooid, alsof hij me wil zeggen: ‘waar wacht je eigenlijk nog op’. Gina steekt promt haar boezem van 6000 dollar vooruit. Ze heeft hem in Bangkok aangeschaft. Steven duwt er zijn neus even in. De Chinezen verliezen hun aandacht voor de aircon en gluren naar het tafereel.
“Dus u heeft het meer voor ladyboys dan voor vrouwen?” “Zeker,” zegt Steven terwijl hij een Marlboro opsteekt. En vooral als ze half zijn, zoals Gina.”
“Half?”
“Met penis”, lacht Gina. “Ik ben er nog niet uit of ik me ooit helemaal ga ombouwen. Er zijn veel mannen die houden van half. En ik vind mezelf prima zo.”
“Eigenlijk is Gina een avontuurtje”, bekent Steven, “en heb ik al drie jaar een relatie met Rosie, een Filippijnse ladyboy.”
“Ah zo”, zeg ik achteloos terwijl ik in mezelf uitschreeuw: behou je cool – begin vooral niet te lachen nu.
“En? Is Rosie half?”
“No, she has a pussy. She’s my lady. Al m’n collega’s kennen haar, ik neem haar mee naar bedrijfsfeestjes en soms op zakenreis.”
Hij aarzelt. “Het doe me pijn dat ik Gina moet verstoppen. Ladyboys haten dat, want dan denken ze dat je schaamte voelt om met hen buiten te komen. Gina is een trotse vrouw, ik zou graag met haar pronken, maar ik heb een hechte relatie met Rosie. Het ligt helemaal niet in mijn aard om m’n partner te bedriegen. Ik wil eerst weten of dit hier echte liefde is. Mijn gevoelens voor Geegee nemen met de dag toe. Ze is zo lief. Ze poetst iedere dag m’n appartement. Rosie is nogal heftig en erg passioneel, ze is ook een stuk jonger en heeft dromen die ik soms niet volgen kan. Weet je, ik word ouder en wil gewoon een liefdevolle, stabiele en rustige relatie. Gina is heel matuur maar ze wil haar job niet voor me opgeven. Nu toch nog niet. En het doet me iedere avond opnieuw pijn als ik haar de deur zie uitgaan, sexy en speels. Voor ze bij mij in bed komt liggen, hebben er doorgaans al een stuk of drie andere mannen aan mijn liefje geprutst”, zucht hij. Gina trekt haar schouders op en glimlacht.
(wordt vervolgd)
Ladies in The Towers (3)
Toen ik de eerste keer in The Towers kwam, was ze me meteen opgevallen. Gina. Misschien wel omdat ze ondanks haar glamour uiterlijk een soort tristesse uitstraalde. Ik had haar al een aantal keer geobserveerd en ze was een meesteres in het verleiden. Nu ook weer. Als ze Crazy Horse binnenstapt zijn alle ogen op haar gericht, ze kijkt geraffineerd verlegen naar mogelijke prooien en kiest meteen raak. Amper 10 minuten duurt het, vooraleer ze met een klant aan de arm naar buiten wandelt. Tijdens die tien minuten heb ik haar nummer gevraagd. En of ze eens wou praten over zichzelf. “Nu niet. Ik moet werken. Bel me morgen”, had ze in gebrekkig Engels gezegd.
Om de een of andere duistere reden heeft het me altijd gefascineerd: neptieten. In bikini verpakt stralen ze doorgaans hevige seks uit, vind ik. Een tikkeltje te hard gespannen, dat natuurlijk ook wel. Alsof ze ieder moment uiteen kunnen spatten. Nu komt er daar in die keet toch wel een shemale naast me staan met een balkon om ‘U’ tegen te zeggen. En zoals de meeste ladyboys is Yasmin, zo noemt de dame, overduidelijk heel trots op haar vrouwenlijf. Ze blijft rond onze bartafel flaneren, handen in de zij en draaiend met haar kont. Gebiologeerd staar ik naar haar boezem en mijn fascinatie bevalt haar duidelijk, Yasmin steekt haar borsten zelfs nog een beetje meer vooruit.
“Can I touch them?”, floep – voor ik het goed en wel besef is het eruit, ik wil al lang weten hoe dat aanvoelt, zo een artificiele tiet, nog nooit is de gelegenheid daartoe zo groot geweest en voor ik de tijd heb verlegen te worden trekt ze haar jurk tot onder haar rechtopstaande borsten, neemt ze m’n hand en samen wrijven we over de siliconen. Amai, mijn moeder zou het moeten zien…
Wat ik nu als ervaringsdeskundige meer weet, is dat ze nogal plastiekerig aanvoelen en veel, veel te hard zijn, met een duizelingwekkende veerkracht ook wel.
Voor ik goed en wel bekomen ben van deze experiëntie duwt Yasmin m’n hand op haar nieuwe en strak gespannen poes. Stel u dat voor! Ze zijn echt wel schroomloos, die would be meisjes… Ik sta perplex en ben opgelucht omdat ze m’n hand toch boven haar minijurkje houdt. Er zijn, jawel en toch wel, grenzen aan mijn nieuwsgierigheid.
Als we in de taxi zitten op weg naar huis vertelt m’n vriendin gedetaileerd aan “Uncle driver” over onze avond tussen de hoeren. En over de kwaliteiten van fake pussy’s en plasic tits. We gieren het uit, de driver niet in het minst. “Maybe I have to try one too”, lacht hij.
(wordt vervolgd)
Ladies in The Towers (2)
De klapdeuren waaien open. Op het podium staan drie danseressen, onder wie 1 echte vrouw. Er zit een man in short aan de toog. Een vijftiger, beslist een expatter in vakantiestemming. Een ranke, langbenige schone vleit zich tegen hem aan. Zoals jonge katjes dat doen. Ze kijkt hem verleidelijk aan met haar donkere, Aziatische ogen. Hij laat het zich meer dan wel gevallen. Trakteert haar een glas . Al snel krijgt ze concurrentie van een latino-achtig type. Een hete stoot met een waanzinnig lijf. Met z’n tweeën hitsen ze de man op. Ze wrijven over zijn kruis en likken zijn nek. Hij straalt als een kind dat net een snoep heeft gekregen.
Iets verder kirren drie overdadige exemplaren terwijl ze elkanders outfit keuren. Nice shoes. Sexy dress… Ze gesticuleren als tienermeisjes, fluisteren elkaar geheimen toe. Gewillig gaan ze op de biljarttafel liggen, nemen ze uitdagende poses aan voor de foto’s die ze maken met hun flashy gsm’s. Aan de hoge ronde tafels zitten lonkende mannen. Ze kijken hun ogen uit. Vallen haast van hun barkruk bij het zien van al dat gewillige en uitdagende vlees.
Ik ook. En mijn gezelschap niet minder: mijn feestzieke vriendin en haar Russische neefje. Daniel is voor het eerst in Asia. Hij valt hier toch wel uit de toon en kijkt als een verdwaalde rugzaktoerist. Al snel heeft hij een would be vrouw aan z’n been. Ze doet haar uiterste best, schuurt zich tegen hem aan. Maar de Rus blijft koelbloedig, als een ijsblok bijna. We hadden hem gewaarschuwd.
Ondertussen rond onze tafel; een melange van goedkope parfum, zeven paar glossy lippen, diepuitgesneden feestjurken, om de billen spannende, weinig verhullende shorts. Met hun typische fake meisjesstemmen overladen ze ons met vragen. Het is blijkbaar een ongewoon evenement: glurende vrouwen in hun tempel. “Vrees geen concurrentie”, lach ik, ‘”we hebben gewoon zin in feest”. “Really?”, vraagt Allison geamuseerd, ze is qua formaat een echte Tina Turner. “Shall i sing a song for you?”
Ze stuift naar het podium, vraagt permissie aan de donkere deejay die snel haar favoriete plaatje zoekt. Als ‘First be a woman’ van Gloria Gayner uit de boxen galmt, laat ze haar danskunsten zien en haar zangtalent horen. Al valt dat laatste behoorlijk tegen, met haar zware valse karaoke-stem slaagt ze er niet in om de juiste toonhoogte te vinden. Maar die song zegt toch alles…
You can go to Harvard
You can be a pilot
You can be an astronaut
But first, be a woman, ooh ooh… first be a woman
When you’re walking down the street
Show your feminine appeal
Even tho’ you’re wearing jeans
It’s important to be real
You were born to be yourself
So no matter how you feel
If you want to impress the opposite sex
When he takes you for a ride
Let him open you the door
When he asks you for a dance
Let him lead you to the floor
When he kisses you good night
You just leave him wanting more
You can do all you can
Say I am what I am
But first be a woman… oh oh oh oh first be a woman
(wordt vervolgd)
Ladies in The Towers – (1)
Orchard Road is Singapore’s trots. Het multikwadraat van de Brusselse Nieuwstraat gemixt met de Louizalaan. Je kunt er jurken kopen voor 7 euro, maar evengoed een sjakosj die er 5000 kost. Temidden van de Valentino en Dior-boetieks liggen The Orchard Towers. Vier verdiepingen hoog is die building. Overdag kan je er trendy handphone’s aanschaffen, of naar de dental clinic gaan, maar eens de zon ondergaat, transformeren de Towers in een “ontmoetingsplaats” vol paaldanseressen, Fillipino girls, Indonesische meisjes, Thaise grieten, Vietse schoonheden en een handvol Russische dames. Al zijn het zijn vooral de ladyboys die monden doen openvallen.
Gastronomisch klinkt het misschien niet; dineren in de gangen van een geairconde seks-shopping mall. Met als achtergrondmuziek een kakafonie van cheape dansmuziek die uit de verschillende bars naar buitenwalmt. Maar het blijft een belevenis op zich. Het Korat Thai cafe op de derde verdieping is een favoriete dinerplaats voor workinggirls. Hun ontmoetingsplaats. Ze lakken er hun nagels, keuren elkaars jurken, bedisscusieren de marktprijzen en maken zich op voor de nacht. Met ‘Crazy Horse’ naast de deur is het bovendien een komen en gaan van paraderende omgebouwde mannen. Sommige zien er ongelooflijk echt uit. Te perfect. Met korte rokjes en half naakte borsten. Hun voeten in highheels verpakt en zwierend met hun konten zoals volleerde catwalkmannequins dat doen.
Overmaats in al hun vrouwelijkheid. Daaraan kun je meestal zien dat het ooit jongens waren.
Maar niet iedereen ziet het, vooral dronken zakenlui durven zich al eens vergissen. Fier strompelen ze de tent uit, een arm om de schouder van hun prooi gedrappeerd. Het is dan ook met een mengeling van walging en leedvermaak dat ik het spektakel gadesla; een horny dikke blanke vent die er met twee exemplaren van doorgaat voor een stoeipartij. Hopelijk schrikt hij zich een beroerte als zijn trofeeën hun slipjes laten zakken. Silicone borsten hebben ze dan wel allemaal, niet elke ladyboy is even drastisch in het ombouwen.
“Honestly, they are the best in oral sex”, zegt Ben droog terwijl hij z’n mango salad naar binnenwerkt. De Britse dertiger brengt geregeld een avond door aan de toog van Crazy Horse. “Ik kan toch niet immer aan boorplatformen denken?” Met z’n getattoeëerde armen ziet hij er nogal macho uit, helemaal geen type dat zich laat naaien door een vent. Hij frequenteert de tent “just for fun”. Omdat het lachen is met al die “overdreven vrouwelijke hysterie.” En hij weet wat hij in het slipje kan verwachten als hij zo een dame z’n serviceflat, betaald door zijn werkgever binnenloodst. Voor hem steekt het allemaal niet zo nauw. Zolang het maar lekker is. “En”, zegt hij. “It’s so easy. Als ik in Engeland met een griet de koffer in wil duiken, moet ik eerst weken geld spenderen aan diners en andere uitjes. (zucht) En dan nog ben je niet zeker. Dat er seks van komt . En of die seks goed zal zijn. Met shemale’s weet ik wat ik kan verwachten.”
De ladyboys hebben niet zo’n beste reputatie. Het durven echte feeksen zijn. en ze zouden ook stelen. “Never let a shemale hooker alone in your room”, is het devies van ervaringsdeskundigen zoals Ben. Crazy Horse is nagenoeg de enige keet waar ze welkom zijn in The Towers, daar floreren ze. En hoe.
(wordt vervolgd)
Singajo's world 
1 comment