Singajo's world

dit is een foto om te tonen aan uw vriendin Julia,
die ik nog nooit heb ontmoet
maar wel al dikwijls ben tegengekomen
in de gezellige verhalen
uit jullie dagelijkse bestaan.

Nog altijd spijt dat ik ze niet heb uitgenodigd
op de memorabelste trouwdag waar jij zo’n schrik voor had.
Zo ongeorganiseerd
– in een echt maar veel te klein cafe –
en zonder minstens 4 gangen –
zonder protocol-
maar wel met een late speech,
die pas kwam als ook jij al
champagnevol vertrokken was.

Julia had over die dag gehoord,
in deze facebook tijden gaat het nieuws inderdaad soms schaamtelijk snel
en zo kwam het dat ze jou een doosje voor me gaf.

En zo kreeg ik een gouden kettinkje van een mevrouw die ik niet kende.
En van haar dochter –
die ik dankzij skype virtueel had ontmoet
toen haar cruiseship onze stad aandeed,
we zouden elkaar toen eigenlijk echt ontmoeten
maar de free flow champagne
in haar hotelsuite besliste anders.

“Een gouden kettinkje, dat draag ik toch niet?”, zei ik je toen.
“Kind, draag er goed zorg voor dat is kweetniethoemooi.”
het gouden kettinkje lag hier een hele tijd op de kast.
Ik keek er soms wel naar,
en dacht toen aan de foto’s die Brigitte,
de dochter van Julia me soms opstuurt.

De meest memorabele toch wel die ene waarop jij een sigaartje rookt.
Dat had ik je aangeraden omdat je een beetje overspannen was,
ik weet dat de geur van zo’n stokje je doet denken aan vroeger
aan de tijd dat je nog in kaprijke’s enige sigarenwinkel opgroeide.

Ondertussen hangt het kettinkje al weken rond mijn nek, samen met een singkepse schelp.

Nog altijd een hippie dus – maar dan wel eentje met een echte gouden ketting.

en zo denk ik niet alleen veel aan singkep
maar ook aan de mevrouw die ik niet ken,
jouw vriendin.