een mooie tuin is ook niet alles
hier woont een frele mevrouwtje
met twinkelende blauwe oogjes
en zilveren haar
sinds haar liefde is heengegaan
heeft ze niets meer om voor te leven
op de top van de heuvel in dabosingkep,
in het huis met de tuin vol felroze bougainvillae
kan mevrouw bohnenstein enkel denken aan terug gaan
– na meer dan dertig jaar
naar het nog steeds o zo vertrouwde westen
in afwachting
watert ze de planten
en kijkt ze
heler dagen lang
angstvallig naar de Duitse tv
sinds we haar daar toevallig hebben ontdekt,
zou ik pertank graag hebben
dat ze daar nog een poosje blijft
in haar sixties villa
naast de chinese tempel
in de hoogtes van dabosingkep
zodat ik een gewoonte kan maken
van die bezoekjes met een fles witte wijn
als mevrouw bohnenstein een glaasje drinkt
twinkelen haar oogjes heftiger dan doorgaans
dan vertelt ze over haar koloniale verleden
en de kapotte grasmachien
en dan droomt ze eigenlijk nog meer
van een toekomst in het westen
leave a comment