Singajo's world

de waakkoe blafte niet boeboeboe
ze was zo mak als een schaap
en ze deed me terug denken
aan de prachtige jersey koeien
in de weide van de geitenkaasboer,
daar op den buiten, waar ik ooit leefde
de waakkoe had de zelfde ogen
maar de koeien van de geitenkaasboer
leefden een prinsessenleven
vrij grazend in de wei
en het leek ook alsof ze iedere dag
een bad kregen, met rozenwater en al
zo mooi blinkend waren ze
natuurlijk was het prinsessenleven maar van korte duur
eens vetgemest op organische wijze
belandden ze steevast op de slachtbank
de geitenkaasboer vertrouwde me ooit eens toe,
met tranen in de ogen
dat hij het daar heel lastig meehad,
alsof hij z’n eigen kinderen vermoordde
als een toegewijde vader
had bij iedere bevalling bijgewoond,

ik vroeg aan de waakkoe of het een hondenleven was,
zo met een koord door de neus,
vastgebonden aan een paal
in de voortuin van een Lingga-visser

maar er kwam geen antwoord
en alweer voelde ik me beperkt
omdat ik niet alle talen spreek
ik had haar graag gezegd dat koeien met een vrijer leven
daarom niet beter af zijn
en dat een koord door de neus er best wel cool uitziet,
een beetje zoals een stoere piercing door de neus van een punker

dag punkkoe,
geniet van je siesta
en zeg toch ook eens
boeboeboe