sans papiers
liefst zou ik zo slapen
vredig en zorgeloos
en pas wakker worden
als er zekerheid is
maar dat lukt niet
een vriend zei gisteren dat ze vrij normaal zijn,
die depressieve gevoelens waar ik tegen vecht
maar telkens opnieuw mee opsta
al dagen lang
meer en meer
hij heeft ze ook gehad
in dezelfde bange periode van onzekerheid
en dat stelde me een beetje gerust
het is ook zo absurd
het ministerie van mankracht
heeft de vernieuwing van m’n employment pass geweigerd
dit “computer generated” bericht
viel hier een paar weken geleden
als een bom in de bus
er stond geen reden bij,
laat staan een beetje uitleg over hoe het hier nu met mij verder moet
er stond alleen: rejected
en nu ben ik aldus een sans papiers
natuurlijk ben ik in beroep gegaan tegen deze onverklaarbare weigering
maar op het antwoord is het nog minstens twee weken wachten
en ik kan u zeggen dat ik er niet echt gerust in ben
maar blijven doe ik. hoe dan ook.
leave a comment