Singajo's world

de flikken hebben mij woensdag ondervraagd over onze ongewenste visiteur
naar goede gewente heb ik ze uiteindelijk ook een paar vragen gesteld
kunt u me zeggen wie die man is?
waarom hij bij ons binnenkwam?
waar hij woont?
of hij al een strafblad heeft?
is hij gevaarlijk?
Behoort hij tot een bende?
maar in het belang van het onderzoek mochten ze niets zeggen
alleen dat mijn verklaring overeenkwam met die van het “subject”

toen we gisterenavond naar huis terug keerden van de foodstall
en het voetpad overstaken zei de koloniaal opeens
“maar dat is hem!”
de koloniaal had hem herkend aan de puist op zijn kaak
en the landlord had ons duidelijk ook eerder gezien
want hij begon wel heel snel-snel van ons weg te stappen
ik ben hem achterna gelopen en heb op zijn rug getikt
excuse me! excuse me!
hij wilde zich niet echt graag omdraaien
maar kon niet anders
de koloniaal vroeg wat hij nu uiteindelijk verloren had in ons huis
the landlord rilde op zijn benen
dacht wellicht dat reusachtige stijn onze bodyguard was

hij zei dat hij zich niets meer herinnerde
serious? i was in your house? No?!
alleen het ontwaken in de politiecel was hij niet vergeten
maar ik attendeerde hem erop dat hij
met een ontnuchterd hoofd
in zijn verklaring tegen de ge-uniformeerde mannen
net hetzelfde als mij had gezegd

hij wist niet goed wat zeggen
excuseerde zich
probeerde ons te overtuigen
van zijn delirium
maar wij wisten het wel zeker
een pathologische leugenaar
met een score van minstens 8
op de psychopaten schaal

hij zei dat hij zelfs niet meer wist waar we woonden
dat was heel gek want we stonden ondertussen voor ons deur
hij zei dat het die bewuste nacht nogal wild was geweest
in zijn meisjesbar
hij nodigde de koloniaal uit om een glas te gaan drinken
in zijn meisjesbar
dat vond ik nu nog het strafste van al
dat hij dacht het te kunnen goedmaken
met een paar hoeren voor mijn lief

ergens wil ik het wel graag geloven
dat hij die nacht heel dronken was
en hier bij wijze van
ongelukkige toevalligheid was beland

maar het blijft wel vreemd
want als die meisjesbar echt zijn bar is
dan zijn we buren

vrijdag was het miss matonge’s laatste nacht in singapore,
voor stijn van het konijn, was het de allereerste
speciaal voor het feest is hij naar singapore gekomen
en dat vonden wij een goede reden

er waren heel veel Belgen maar ook Engelsen en Fransozen
Japanners en Aussie’s
Duitsers, een Jood en Taiwanezen
de ouders van Jasmientje
Indiers en Oostenrijkezen
de meisjes van Mauritius
en natuurlijk Singaporezen

de maan hing omgekeerd aan de hemel
en keek heel de nacht toe
zag hoe het evolueerde
van smalltalk
en geroesemoes
over misantropie-gesprekken
en hete doezen verhalen
naar zwoele, speelse, wilde dansen

ik denk dat iedereen met
een op zijn minst tipsy hoofd
naar huis is gegaan

de zon kwam op
en toen gingen we slapen

mijn lijf doet zeer nu,
van al dat blote-voeten-gedans op J&J’s muziekjes
maar het is een fijne pijn
omdat ze herinnert
aan die nacht
waarop ik na lange tijd
nog eens over de dansvloer schoof
met de koloniaal

dank aan allen
u was wederom memorabel

en vergeet ik die vreemde bezoeker op slag,
we zijn voor sunday brunch naar de raffles geweest
en hebben ons rijkelijk laten gaan in de champagne,
in kreeften en oesters
en in gesmolten foie gras met gebakken appel en passievrucht

men noemt haar anne frank
ik noem haar miss matonge
maar vooral:
een vriendin, een echte.

blij dat ze hier is – en nog even blijft.

Rond 4 uur deze ochtend schoot ik wakker als een kat en fluisterde: “liefste, liefste er is iemand in ons huis”.
Er brandde licht en toen we halfnaakt uit het bed kwamen stond hij daar. “Niet weer”, dacht ik, “niet weer – waarom heb ik de deur verdomme niet op slot gedaan.”
De vreemde man was niet in m’n sjakosj aan het kijken, hij stond daar maar en toen ik riep “I WANT YOU TO GO” zei hij doodnuchter – ook al was hij ruikbaar dronken:
“this is my place, i am the landlord. I don’t go.”
Heel rustig nam hij plaats aan de koloniaal zijn bureau en stak een sigaret op, “Do you also want a smoke?”
Het voelde een beetje zoals in die film “Funny Games” van Michael Haneke. Hij zei dat hij ons in de gaten had gehouden, dat we illegalen waren en dat ons Engels op niets trok. Hij zag me aan voor een Russische, dan voor een Franse maar ik zei dat ik van Mars kwam. De koloniaal haalde zijn truuk met de camera weer boven, trok redelijk scherpe foto’s maar dat scheen die arrogante zak niet te deren, wel in tegendeel. Ik kookte, maar dit keer leek het me niet verstandig om op de ongewenste gast te springen – hij was nogal imposant en ik had schrik voor een gevecht, de koloniaal zijn been is nog zo broos … Die kerel begon foto’s van ons te nemen. Ik smeekte hem om weg te gaan maar daar zag hij het nut niet van in. “So I call the police”, zei ik dapper waarop hij repliceerde “I CALL THE POLICE” – hij sprak tegen zijn telefoon, dat hij zich ergens in geylang bevond op de derde verdieping van 1 van zijn panden met twee human beings … en toen daagde hij me uit – omdat ik nog steeds niet naar de flikken had gebeld. Ik draaide de 100, legde de situatie uit en de man aan de andere kant verzekerde me dat er spoedig een team zou komen. Nu stond de man wel op en zei tegen de koloniaal dat we hem 50.000 dollar moesten betalen en dat we dan geen last meer zouden hebben. De koloniaal deed iets geniaals: hij lokte de man naar de deur die we nooit gebruiken en die uitgeeft op de traphal, hij duwde hem buiten en deed de deur op slot en aldus zat onze nachtelijke bezoeker opgesloten omdat de benedendeur altijd is gesloten met een hangslot. Ik beefde en beefde, trok een jurk aan en nam de lift naar beneden om de politie op te wachten. En toen stond ik weer naast die man, hij achter de gesloten traliesdeur, ik op het trottoir. Hij vroeg of ik het slot kon openmaken en ik zei neen, ik zei: “als u de landlord bent, dan kan u op z’n minst voor een eigen sleutel zorgen.” Hij lachte. Hij probeerde vrienden te bellen en ik hoopte dat de men in uniform er snel zouden zijn – maar ze lieten lang op zich wachten waarop die engerd me echt wel op de zenuwen begon te werken, hij vond het een memorabele nacht, ging de beelden die hij gefilmd had op you tube zetten. Hij vond ons hilarisch, de koloniaal in zijn T-shirt zonder onderbroek aan en ik met mijn gestresste kop in een doorkijk negligeetje … Eindelijk een flikkenkar … daaruit kwamen twee bange jongetjes in uniform. Waren die blij dat die man achter slot en grendel zat, ze wilden zelfs niet dat we de deur open maakten – de kerel begon te schreeuwen dat hij gegijzeld werd, dat hij een vriend van de landlord was …
De jongens in uniform wisten geen raad en belden om versterking. Ik zeg u: met 10 man sterk waren ze uiteindelijk om die klojo in de boeien te slaan. Ik moest het slot openmaken en die griezel flashte erop los, stond te lachen terwijl hij foto’s nam van zijn bevrijdig (die er geen was).

Nadat ze hem hadden afgvoerd kwamen er nog twee politiemannen naar boven. Vooral het feit dat die kerel ons om geld had gevraagd vonden ze heel bezwarend. Het is ook beangstigend, naar men zegt zijn er hier bendes die u zogezegd beschermen en daar geld voor vragen. Maffia.

“How comes the door was not locked?”, vroeg de investigator. “Because i forgot, because i come from a place where i never locked my door, because i think people don’t have to walk into the house of somebody else, because i’m stupid.” Right.

Nu maar hopen dat we nooit een youtube filmpje zien opdagen van dit vreemd avontuur. En dat we die man nooit meer terug zien, dat vooral.

recentelijk zijn we tot de verbijsterende conclusie gekomen
dat we het dak delen met een heel leger muizen
ik dacht dat ma en pa muis op zoek zouden gaan
naar hun verdwenen kind, maar ik had het helemaal mis
de dag van de verdwijning hebben ze eens goed geneukt
en daaruit zijn heel wat muisjes ontstaan
die hebben ondertussen incestueuze seks gehad
en ook geworpen

ik heb lang gedaan alsof ik ze niet zag
en als ik ze dan toch bekeek
was het met een soort van bewondering,
als eekhoorntjes klommen ze in de bomen,
ze waren niet bang van de grote reuzen rondom hen
ze leken elkaar zelfs uit te dagen:
“durft gij over haar voeten lopen”, “springen we in de pan terwijl ze er bij staat?”
zo van die dingen

maar muizen zijn uiteindelijk geen plezier
incontinente beesten die het overal doen
zoals kippen eigenlijk,
die kakken ook terwijl ze met hun dwaas gezicht
naar de bomen staan kijken

muizen bijten de muren kapot
en slapen in uw slaapkleed
ze eten de appels uit de fruitschaal
en kunnen onder hele kleine spleetjes door,
tot in de pasta-lade waar ik twee broertjes ijverig in een
pak no. 4 zag bijten

genoeg! heb ik geroepen
en schafte een muisvriendelijke wegjager aan
een homovriendje met smaak had me die aanbevolen
een pot met een soort naar munt ruikende blubber, helemaal uit Japan
6 had ik er gekocht
maar het deerde het hen niet, ook daar sprongen en dansten ze op
alsof ze een nieuw speeltje hadden gekregen
genoeg! riep de koloniaal
en we zijn nieuwe moordwapens gaan halen
bakjes met lijm van bij Mustafa
en daar bleven die muizen dan in kleven
gruwelijk
we hebben zo op 1 nacht 8 muizen gevangen
en de dag nadien nog twee, neen, drie
zeker een moeder en vader muis
een paar tienerouders
en broertjes en zusjes die samen stierven
uit liefde voor mekaar
amen

maar deze ochtend vond ik een overgebleven weesje
helemaal van zijn melk omdat iedereen is verdwenen
ik heb hem op straat gezet en hoop dat hij daar zijn grote broer ontmoet.

liefste allerliefste sympie wall street broer
veel liefs en heel veel kusjes
voor je verjaardag
35 is een schoon getal
3+5 = 8
8 = het geluksnummer
der geluksnummers bij de chinezen
ik weet het, ge zijt geen chinees
verre van
en in numeriek-logica-geluk
geloof ik eigenlijk zelf ook niet
maar toch
35 is fantastisch

en ja,
ook heel graag
had ik gisteren
terug met jou rond die paal gedanst,
daar in die zotte balinese bar
dat was een nacht
die ik nooit zal vergeten

ik zie u graag
uw zuster
voor altijd