Singajo's world

voor mijn nicht

Posted in Uncategorized by singajo on zondag, 31 oktober, 2010

toen ik die foto van jou zag,
lachend op de arm van je ma,
en je grote broers omterhardst van je houdend
besefte ik hoe hard je haar moet missen,
je moeder,
zelfs in zwartwit,
kleurrijk zoals ze was
en zo als ze altijd zal blijven.

windloze avond

Posted in Uncategorized by singajo on zaterdag, 30 oktober, 2010

het was pas tegen half zes deze avond
dat ik wist dat het tutumeisje vandaag
niet voor het eerst en van bovenaf
zou kijken naar die fake wereld
er was geen wind meer
en zo kon ze haar rokje niet laten dansen

mannen die hebben chance,
geen last van geen windje
en alzo kreeg haar vriend
alsnog de primeur

hij toonde ons
dat zelfs de realiteit van
het afzichtelijke gokdomein
vanuit de lucht,
en door de ogen van
de vogelkoloniaal
mooier is
dan met beide voeten op de grond

het tutumeisje

Posted in Uncategorized by singajo on vrijdag, 29 oktober, 2010

ons vliegend gevaarte heeft sinds kort een vriendinnetje en die draagt een tutu
het voordeel van tutumeisjes is dat ze stabiel kunnen vliegen bij wind
de koloniaal heeft vorige nacht en in allerijl het tutumeisje verbouwd
het was geen schoonheidsingreep,
hij heeft haar een safety valve geschonken waardoor ze van op afstand leeg kan lopen
psssssssshhht
een ingenieus en opgelegd systeem
omdat ze van het landsverdedigingministerie,
de airforce en de zeepolitie de hemel niet in mag zonder

nu slaapt het tutumeisje op hotel in het lelijkste casino van de stad
en als morgen de zon schijnt en de wind een beetje blaast,
laten we haar voor het eerst een stukje singapore ten top zien

en toen was de mist (voor even) weg

Posted in @ work by singajo on vrijdag, 22 oktober, 2010

en waren we blij en het huisdier ook
een Japse firma was ongeduldig
en wou per se vandaag een luchtsessie
omdat “granddaddy” in tokyo de dochterfabriek wou zien
nu, neen liever nog gisteren moest dat gebeuren
de wind zat mee en woei de mist over malaysia
wij zagen ein-de-lijk een beetje zon
en nieuwsgierige ingenieurs, dat vooral.

waas over de stad

Posted in Uncategorized by singajo on vrijdag, 22 oktober, 2010

op een dag kom je uit je bed
en is al het blauw uit de hemel verdwenen
alles ziet er mistroostig uit,
zoals op een regenachtige herfstdag in het vaderland
maar er is geen wind en geen regen
het blijft drukkend warm
ondanks de kil uitziende mist
een mist die stinkt en op de adem pakt
het voelt alsof de wereld vergaat
maar het is gewoon die helse haze

Sumatra houdt jaarlijkse bos-opkuis
en de wind waait de rook over singapore
al een week nu, en voorlopig is er geen zicht op beterschap

naar het schijnt heeft de mist ook een voordeel:
de producutiviteit in singapore
zou dankzij de haze zijn toegenomen

al is dat in ons geval eerder het tegendeel
door die vale mist
kunnen we ons vliegend huisdier niet uitlaten
omdat alles er zo afschuwelijk miserabel uitziet
en onze klanten hebben het ook liever bright and light.

our house in the middle of the street

Posted in Uncategorized by singajo on maandag, 18 oktober, 2010

liefste ma en liefste pa,
omdat ik zo langzamerhand
de hoop heb opgegeven
dat jullie hier ooit
levend en echt
op ons dak zullen staan
laat ik jullie met graagte
en in primeur
zeeziek worden
met winderige luchtbeelden
van ons dakhuisje.

een bloem voor tien & symp

Posted in Uncategorized by singajo on vrijdag, 15 oktober, 2010

with love from sissie

nummer 79

Posted in Uncategorized by singajo on vrijdag, 15 oktober, 2010

ik heb ze net geteld,
de bloemen-,
planten-,
struiken-
en bomenpotten
op ons dak

welkom mevrouw aloe vera
u bent nummer 79
en we gaan met liefde voor u zorgen

ondertussen op ons dak

Posted in Uncategorized by singajo on vrijdag, 15 oktober, 2010

de zon schijnt vandaag,
de Indische Deepavali gezangen
waaien tot op ons dak
terwijl de vogeltjes vogelen

mijn voeten
houden vrijdagnamiddagrust
na een hectische week
terug in het leven,
terug aan het werk

nieuws van de dag

Posted in Uncategorized by singajo on woensdag, 13 oktober, 2010

mooi nieuws,
goed nieuws,
u en de kompels
maakten vandaag mijn dag

morgen graag meer,
breng ze tot de laatste
allemaal levend en wel boven,
’t is minder sensationeel dan met doden
maar ’t zou mij misschien en opnieuw
doen geloven in goden