***shoot***
*
music by Manfred Hubler & Siegfried Schwab (!) – pictures by Frank Pinckers
Gisteren hadden we onze laatste sessie “sporting patients” – een fotoshoot voor een hospitaal ter promotie van hun sportgeneeskunde. Bijna alle figuranten zijn lokale sporthelden, ze maken deel uit van de nationale voetbalploeg en turndelegatie of ze trekken voor expedities naar de Noordpool en schrijven daar dan boeken over.
De foto’s zijn lekker kitsch – vooral in kleur – maar ik wilde er per se iets meer mee doen -in zwartwit – omdat ik daar fel van hou.
En ook wel als herinnering aan die ziekenhuisdagen die me deden denken dat alles tegenwoordig commerce is, zelfs geneeskunde.
grote broer
wall street broertje en ik,
wij zeggen heel dikwijls tegen elkaar
dat we blij mogen zijn
met onze grote broer
die met dochterlijke toewijding
voor onze ouders zorgt
hij verdient een trofee
en die zal hij krijgen
weldra
Update d’Amour
ze heeft altijd mooie titels aan haar e-mails
en in gedachten zie ik haar nu al springen,
op dat sjieke hotelbed
met een glas champagne in haar hand
bubbels morsend
gehuld in haren negligee
terwijl ze rook in de suite blaast
fellini
(la dolce vita)
we worden hier alweer verwend met een prachtige retrospective
het hele oeuvre van Fellini wordt vertoond in het national muzeum,
in chronologische volgorde, nog tot en met 9 mei
La dolce vita kent iedereen
maar il bidone was voor mij een heerlijke ontdekking
een lust
pure cinema
zonder truukjes
met schitterende personages
en schandalige oplichterij
een parabel ook wel
en nino rota natuurlijk
zijn heerlijke zeemzoeterige muziek
doet me soms verlangen
naar tijden waar iedereen
nog helemaal uitgedost naar feestjes ging
vrouwen met elegante jurken
en puntige bh’s
de tepels naar de hemel gericht
en hun middel in korsetten geduwd
de mannen verpakt in stijlvolle pakken –
de geur van subtiele after shave
ruik je er zo bij
citaat van de dag
Spijtig dat we niet katholiek zijn,
anders zouden we
een kaarsje kunnen branden
voor een goede afloop
(en met het geld ervan zouden de priesters dan frisko’s kunnen kopen om jongetjes te lokken).
De kanaalbeheerder – via e-mail
downstairs
toen ik ze zo zag staan van bovenaf
wou ik ze u tonen,
al die pronkerige bloemstukken
ter ere van de zingende-meisjes-bar
ze hebben iets van begrafenisboeketten
maar binnenin was er dan toch geen koffietafel …
boodschap van algemene nuttigheid
(gezien op de muren van het Galle Face Hotel in Colombo, Sri Lanka)
een maandagmorgen in bangkok
als ge op een zondagavond uit bangkok wilt vertrekken
en ge ziet, bij aankomst in het vliegstation,
dat uw passport is verdwenen,
dan moet ge daar blijven
en de volgende dag naar de ambassade gaan
ge denkt eerst “fuck”
maar nadien zijt ge op een vreemdsoortige manier
opgewonden
want ge hebt die demonstraties gevoeld,
van dichtbij, van middenin
ze waren geweldloos
met klappende hartjes
en monks die zwijgend zegden
we want democracy by non-violence
die maandagmorgen in bangkok
sprongen we in een taxi
die ons door de roodgeleurde straten voerde
ik was niet bang van de red shirts
er zweefde geen pluimpje agressie door de lucht
al was er wel een soort van tention
maar: ik geloofde de monk
vier weken verder
zijn er 21 doden
4 soldaten
17 burgers
onder wie 1 journalist
stop. graag. voor het grandioos te laat is.
leave a comment