Singajo's world

De entree van ons dak zag er meer dan schurftig uit, onze goeie mister Lim landlord vond het de voorbije drie jaar onnodig om daar ook maar een dweiltje te slaan, laat staan een nieuw likje verf tegen de muren te gooien. Hij vond het dus op zijn minst een goed plan, onze kuis- en schilderwerken.

Helaas was er ook de onderbuur, u weet wel, die van six feet distance, die kerel die vindt dat ik schoenen moet dragen. Toen hij de rood gelakte deuren zag, kreeg hij zowat een beroerte. “RED COLOR CAN NOT”, schreeuwde hij, “NOT IN SINGAPORE – YOU HAVE TO REPAINT – I DON’T LIKE”.

Stonden wij daar met een mond vol tanden. Ons van geen kwaad bewust. Rood is hier doorgaans een good luck color en ik las ergens dat een rode deur symbool staat voor “welcome”.

Helaas en al snel rinkelde de telefoon. Mister Lim. Of we de deuren konden herschilderen. “Red can not. Red is for temple. Red is for firestation.” Hij moest er zelf een beetje om lachen, die onderbuur en zijn fixaties.

En toen kleurden de deuren grijs. En kwam de onderbuur glunderend de liftdeur uitgestapt en volgde er alweer een in zijn ogen leerrijke les. “Red can not because red is the color of hooker place door.”

Sindsdien weet ik het duizend procent zeker, dat hij z’n mondgesnoerde chinese vrouw ergens heeft gekocht. Want anders lacht ge daar toch mee, met een rode “be welcome” deur?