Singajo's world

we wandelden terug
van het mooiste strand
een rotslandschap
met zachte golven
maar ook hier
die oerkracht van het water
waartegen je moet vechten
waarnaar je kijkt met zoveel ontzag

een tableau vivant
voor collectioneurs

er was niemand
behalve twee
vechtende rotskrabben
met een zwarte horrorkop
en in de verte zag je
het rotskoninkrijk der
kwetterende langnekvogels

na een tijdje doken
ook zij op,
de locale rotssluipers
van wie je niet goed weet
of het nieuwsgierige mowgli’s zijn
dan wel
gore rotsboefjes

dan ga je weg
en groet je de standkoeien
terwijl de hemel dreigend kleurt
en een kingfisher
zich vinnig door wind vliegt

en dan stort het water heel plotsklaps
maar niet onverwachts
naar beneden
en sta je daar proper
in uwen natten
in een tropische zondvloed
temidden een doolhof van misleidende
village steegjes

je gaat onder het afdakje staan
van een dichtsbijzijnd huis
er komt een meisje naar buiten
en die offreert je een stoel in de droogte
er is ook een papa in huis
zusjes
moeder die haar haren vlecht
en de perkamenten oma
die het meisje opdrachten geeft

als het meisje minzaam glimlachend verdwijnt
na grootmoeders tandloze order
hoop ik op thee
maar ze komt terug
met een foto
van de president