bird watching
de professionele blanke bird watcher
verkent gevleugeld sri lanka
in safari short,
met verrekijker rond de nek
en witte sokken aan
in de tuin van geoffrey bawa
daar zie je vogels
kleurrijk
en uniek
maar voor kraaien op
eletriek
moet je elders zijn
kwadraatman
hij zou liever zanger zijn
of entertainer
en “a model”, misschien ook
die eerste ochtend daar in
de kille bergen van sri lanka
verscheen hij aan de ontbijttafel
in zijn purperen mini speedo
“if you don’t mind”,
vroeg hij meisjesachtig
aan de koloniaal
hij vergezelde ons
als afgezant van de klant,
die eerste week
daar in sri lanka
hij was een jongen
van wie ik vrolijk werd
zijn onbeschaamdheid,
daar ging ik bij momenten
plat van,
en zijn italiaanse pathetiek
deed me denken
dat ze ECHT zo zijn,
de italianen
Massimo
was er 1
in het kwadraat
daar in sri lanka
en wat het ook was:
met een beetje imaginatie
gelijkt hij qua uitzicht
op sympie,
mijn wall street broertje,
aan wie ik
deze dagen
– in het bijzonder –
heel veel denk
badkamerprins
in de roze berg badkamer
zat hij braaf en stil
hij keek vragend
vroeg een kusje
maar ik gaf er geen
hij had lef
kroop tot in bed
en zag toen
mijn echte prins
ocharme.
arrackman
zo zie je er daar veel
mannen met wazige ogen
en troebele arrackblik
een glaasje arrack smaakt niet slecht
zo nu en dan
als digestiefje
met een espresso
na een heerlijk avondmaal
maar hij drinkt het als water
zijn dagelijks vocht
zodat hij ’s avonds niet meer weet
dat hij alweer
een doelloze dag
heeft doorgebracht
ceylon (3)
we wandelden terug
van het mooiste strand
een rotslandschap
met zachte golven
maar ook hier
die oerkracht van het water
waartegen je moet vechten
waarnaar je kijkt met zoveel ontzag
een tableau vivant
voor collectioneurs
er was niemand
behalve twee
vechtende rotskrabben
met een zwarte horrorkop
en in de verte zag je
het rotskoninkrijk der
kwetterende langnekvogels
na een tijdje doken
ook zij op,
de locale rotssluipers
van wie je niet goed weet
of het nieuwsgierige mowgli’s zijn
dan wel
gore rotsboefjes
dan ga je weg
en groet je de standkoeien
terwijl de hemel dreigend kleurt
en een kingfisher
zich vinnig door wind vliegt
en dan stort het water heel plotsklaps
maar niet onverwachts
naar beneden
en sta je daar proper
in uwen natten
in een tropische zondvloed
temidden een doolhof van misleidende
village steegjes
je gaat onder het afdakje staan
van een dichtsbijzijnd huis
er komt een meisje naar buiten
en die offreert je een stoel in de droogte
er is ook een papa in huis
zusjes
moeder die haar haren vlecht
en de perkamenten oma
die het meisje opdrachten geeft
als het meisje minzaam glimlachend verdwijnt
na grootmoeders tandloze order
hoop ik op thee
maar ze komt terug
met een foto
van de president
treinman
hij moet gedacht hebben
dat ik een beetje verliefd op hem was
alsmaar gingen mijn ogen
naar die bruin blauwe van hem
hij lachte verlegen
straalde rust uit
en vooral
gelatenheid
hij was
de mooiste
treinman
treinhangen
zo ging het
daar in de bergen
op de trein van Ella naar Hatton
tsjoeke-tsjoeke-tsjoek
langs zachte ravijnen
en zoveel theeplantages
over de knetterende rails
doorheen lange,
zwarte tunnels
en in die tunnels
zongen de treinjongens niet
in de duisternis
krijsten ze
om ter luidst
en om ter hardst
het was felle adrenaline
die daar stroomde
het was
kinderlijk sensationeel
heftig
zoals de eerste keer
op een pretparkroetsjbaan
spoorwegbaby
in zo een vers
gezegende toestand
en aan die leeftijd
is alles nog mogelijk
kan het mooi worden
of pijnlijk hard
spoorwegman
toen ik hem zag
dacht ik
dat hij geen geluk heeft gehad
in dit leven
al van lang voor
de tsunami kwam
1 comment