tissueman
Hij staat daar zo op zondag
zijn gezicht naar de blinkende vloertegels gericht
steunend op twee krukken
en in zijn handen heeft hij tissue’s
30 cent papierensnotgoed
als ik dichterbij kom
wijst z’n rechterhand aarzelend vooruit
terwijl z’n elleboog steunt op de kruk
en een zachte stem vraagt
of ik er wil
zakdoekjes
waarom?
lacht hij vragend,
als ik vraag
om zijn beeltenis
en dan kijkt hij plots
en vol overgave
lange
lange
tijd
in de ogen
van mijn camera
en ik
ik kleur
ongemakkelijk rood
omdat
ik die blik
niet had verwacht
van een blinde
Singajo's world 
Dit raakt me…