als een Chinees het zegt
Six feet dat is een afstandsmaat. Een zeer specifieke.
Het is de afstand die je lichamelijk moet respecteren
als je iets vraagt aan een onbekende Chinese vrouw.
Dit handige doch ontnuchterende weetje,
werd mij helaas heel letterlijk in het gezicht gespuugd.
Zweterig speeksel van de man, die woont ten onder ons dak,
knal in mijn gezicht geschoten.
Daar stonden wij proper, de nageboorte en ik.
Hij ten volle overtuigd van z’n recht om dichterbij te mogen gaan als hij iets wil vragen aan iemand die doet alsof ze doof is.
Ik met mijn handen vol vuilzakken en vooral de wijsheid van moeder indachtig
– dat een mens beter af is met een goede buur dan met een verre vriend –
En toch,
dat speeksel,
zijn vrouw die als een wezenloze,
verlepte,
plant
stilzwijgend
toekeek,
en de absurditeit van de situatie
perplexten me.
Hij dacht, zo moet u weten, dat de nageboorte zijn vrouw ging kussen.
En als er iets minder plausibel was (en is) dan dat ik op een dag geld zal kakken,
dan was het dat wel.
Dat sprak voor zich.
Vandaag stelde mister Lim,
onze landlord met een verslaving aan relax zetels,
met zijn tipsy hoofd van half drie in de noen,
me gerust aangaande deze voetenkwestie.
“Those Chinese! Don’t listen to them!”
over kunst (1)
(1)
Zij kwamen naar hier met Wij
en Zij zijn nu voor mij
onvergetelijk
niet door Wij
maar door hun eigen ongeschreven boek
Twee Personages
(2)
toen toonde ik haar het oude schilderij
de achterkant van m’n Authentieke Davros
en toen zei zij
“Allez jong”
dat nonkel Gaston zo veel beter is
dan die tegen het kader plakkende bloemen
en sinds zij dat zei
hangt er hier
aldus
a new and an old one
tegen de muren
(from the master of Kaprijke dan nog wel)
(4)
en hij vertelde
over zijn kunstige bombrieven
en over het kalf
dat wondermooie kalf
dat al eeuwen meegaat
en er verrassend eigentijds
uitziet
(4)
Zij lieten
me binnen in hun
wonderlijk
gelaagde
wereld
en dat
op zich
was
al
kunst
om den brode
een scrubkop
is een gestresseerd hoofd
en een scrubkop
is momenteel
het hoofd van mijn lief
en zijn scrubkop
ziet constant
rood
groen
geel
oranje
en wit
met spikkeltjes
voor de ogen
kers
olijf
moringa
papaja
en
kokosnoot
kolkdraaiend
met ook iets
jjsjesachtigs
in potjesvorm
ruikt dat
naar vers
en poper gewassen
naar synthetisch
blinkend
lichaams
voedsel
hij heeft aldus
een scrubhoofd
en
ik
desondanks
een gescrubd lijf
vergoedingen
In natura
nuttig
ik
altijd
en
hoedanook
desondanks
met een
zeker soort
van excitement
euforie
geurend
naar artificiële
kokos
also this
makes life
lightnice
(i must admit)
I
feel
(a bit)
like
a local
today
(but of all)
I feel
good
slakplant
de slakplant
is een hangplant
en mijn nieuwe liefde
m’n instant geluk van de dag
ze hing mooi te blinken
tegen het plafond
bij de chinezen van sheng siong
dat is een nieuwe gewoonte
een plantje kopen
als ik boodschappen doe
omdat
ik een oerwoud wil
ooit
morgen ga ik om red snapper
bij de chinezen van sheng siong
omdat
de vis
niet verser kan
en
omdat
ze
er
ook
potjesplantjes
hebben
vooral
de koloniaal weet het nog niet
maar
ooit
wordt ons dak
een oerwoud
U
Het regent boeken
op ons dak
eentje plensde hier met de post
als verrassing neder
maar doorgaans zijn de letteren
e-mail gewijs besteld
en worden ze
door langverwachte koeriers
op ons dak
uit hun
tas getoverd
als een kind blij ben ik dan
onstuitbaar
nu
nu nu
nu lezen
al viel mijn laatste bestelling wat tegen
“alleen maar nette mensen”
daar had ik toch wel meer van verwacht
misschien omwille van die gouden uil
zo een prijs vermoedde meer
per chance ligt die laatste bestelling
al in de kelder der vergetelheid
er was van zaterdag tot zondag
“een schitterend gebrek”
dat me in de ban van Lucia hield
en gisteren daalden er alweder
drie boeken neder
eentje ervan had ik niet besteld
het was een cadeau
van mijn nieuwste koerier
het was
een heel erg
nu nu nu
nu lezen
gevoel
dat me bekroop
het was ook vreemd
omdat ik dat boek maanden geleden
wel had besteld
maar de koerier van dienst
het in zijn snelle zoektocht
niet gevonden had
ik was het al vergeten
zo vlug gaat dat met boeken
waarvan je alleen maar een recensie leest
en nu was het hier
dan toch
gesigneerd en al
ik hou van gesigneerde boeken
zeker dan als ze zo verbluffend zijn
steengoed en verrassend
echt
“Wij” van jeroen olyslaegers,
daar zegt ge
gewoon
U tegen.
1 comment