37 bis
Natuurlijk denkt ge ook dat ge ’t u nog geen seconde hebt beklaagd
Want dat ge uzelf goed kent
En dat ge anders ongelukkig zoudt zijn
Want ge zijt zo
Impulsief
En onbezonnen
En dan denkt ge aan uw moeder
Die een heel vat vol soms onnodige bekommernissen is
En dat ge dikwijls hebt gezegd, zelfs geschreeuwd:
“Màààà! Maak u toch niet zoveel zorgen”
Ge denkt aan uw moeder en ge beseft dat ge die eigenschap tegen wil en dank uit haar buik hebt geërfd
En dat het daarom alleen al een immense zorg minder is, dat ge zelf geen kinderen hebt
Want ge kunt nog niet voor uzelf zorgen
en ge beseft, ge weet, dat als uw moeder het onderstaande leest, ze alweer een extra reden voor slapeloze nachten onder haar kopkussen heeft
Maar ge kent ook uwen pa en zijt zeker dat hij niet zal roepen: “Godelief! Kijk, ons dochter heeft nog iets geschreven.”
Zo is hij niet.
Hij zal niets zeggen.
Tegen haar.
En tegen mij wordt het: “ Allez zussie, ge gaat het hoofd toch niet laten hangen?”
Neen pa, zeker niet.
Volhouden… !!! de wereld gaat geen eeuwigheid stil blijven staan… binnen een paar maanden kijk je met heimwee uit naar een onverwachte voorjaarssabbatical…
Let’s hope Johan … ik ben in ieder geval klaar voor een snelle draaimolen!