Suikerheuvel
We zijn net, met twee dagen vertraging, terug op ons dak, de koloniaal en ik zelve. Ondertussen draait International Vibrations rondjes op de oranje plastieken platendraaier en is de koloniaal wankel in de weer om de reserve hangmat hangende te krijgen nadat hij, kort voor ons vertrek naar Borneo, door ons Vietse exemplaar is gedonderd, met zijn achterste hardgeweg tegen de terrastegels. Er hangt hier een feestdagrust in onze Little India straat, wat niet verwonderlijk is aangezien de Hindu’s vandaag Deepavali vieren oftewel het feest van het licht, vergelijkbaar met Nieuwjaar in het Weelderige Westen.
We zijn een beetje vlieg en anders dronken na de vlucht met Silkair vanuit Balikpapan, na elk twee miniflesjes chardonnay (ekskuzeer, zegt mijn liefste, ik heb er drieeee gedronken) in de lucht en nu nog een pint op ons bewolkt maar heet terras.
De steenkoolmijnen waren onvergetelijk. Hard. En modderig, dat vooral.
Ook het heugelijke nieuws dat broertje toch en op de valreep Wall Street broertje blijft, loopt hier net binnen. Lang leve de niet overwogen carrièrezet, lieve broer!
Blij terug op ons dak te zijn.
Al regent het. Al dondert het. En al bliksemt het ondertussen.
En al kunt ge geen twintig zijn op suikerheuvel.
Singajo's world 
Ik probeer minder te drinken en dan komt U hier een beetje de geneugten van alcoholhoudende dranken bezingen.
Welkom terug trouwens.
Was getekend
We krijgen daar toch iets meer over te lezen en/of te zien of moet Borneo hiermee volstaan?
Ik zal het ondertussen wel stellen met exotische beestjes kijken in Planckendael.
Welkom terug, volgens mij is dat daar een schoon schouwspel 🙂