Singajo's world

“Amai, gij zijt ook wel nen bruinen.”

“En uw tieten zijn wel extreem wit.”

“Ik kom uit de noordzee, vandaar.”

“Helemaal naar hier gezommen?”

“Neen, overgevlogen. En gij?”

“Oh, ik woonde vroeger vijf huizen verder. Bij een stel Chinezen.”

 “Ze heeft u dus ook gekocht?”

“Ja, ze houdt van plastiek.”

“Mijn haar is wel echt hoor.”

“En het mijne niet misschien?!? Vertel eens, hoeveel heeft ze voor u betaald?”

“Gij zijt dus echt wel nen typischen Singaporees! Is mijn kostprijs het enige wat je interesseert? Waarom vraag je niet: ‘waar heeft ze zo een prachtige parel op de kop getikt?’”

“Op de kop getikt? Parel?”

“Ah laat maar. Wij zijn duidelijk van een andere cultuur.”

“Wil jij dan niet weten hoeveel ik waard ben?”

“Neen ik wil liever weten waarom je zo lacht.”

“En ik vroeg me net af waarom jij daar met zo een pretentieuze air zit.”

“Pretentieus?! Mijn moeder heeft me geleerd dat ik mijn rug recht moet houden. Rug recht en borsten vooruit.”

 “Zeg, heb jij het ook zo warm?”

“Ik puf me te pletter. Indien ik m’n staart zou kunnen afdoen, deed ik het meteen. Maar je hebt nog steeds niet gezegd waarom je zo staat te lachen.”

“Wil je dat echt weten?”

“Ja.”

“Met mijn maat. Zie je hem staan?”

Waar??”

“Daar, bij die groene helm.”

 “Wat voor een kop trekt die zeg!”

“Hij is kwaad. Hij moet me een fles.”

“Waarom?”

“Omwille van jou. Ik had hem gezegd: wedden dat die griet met haar neptieten tegen mij begint te kletsen als ik naast haar ga staan. Hahaha.”

“Ah man! scheer je weg!”