Singajo's world

Les histoires du viking – chapitre 1

Posted in les histoires du viking by singajo on woensdag, 5 maart, 2008

Op 1 maart 2007 verhuisde er een meisje met rood haar van Brussel naar Singapore. Toen het meisje in dit vreemde land aankwam, gaf een ander meisje met blauwe ogen en uit Kroatie afkomstig, haar onderdak en de bijnaam ‘meermin’. De meermin was heel blij want de koloniaal voor wie ze de oversteek had gemaakt had omwille van persoonlijke redenen ook geen huis meer. Zij doopte het kroatische meisje Mirza. Het roodharige meisje voelde zich heel gevleid met haar nieuwe naam, want ze is dol op meerminnen. Doch, al snel kwam ze tot de verbijserende vaststelling dat ze zich ondanks haar aangeboren aantrekkingskracht tot zout water en Neptunus, en ondanks haar lange rode lokken, absoluut geen meermin voelde tussen al die fijne kleine aziatische dames. Wel in tegendeel. Ze voelde zich veel te groot, een plompe, lompe mastodont. Als er een popperig geel meisje tegen haar sprak, moest ze soms naar beneden kijken, zoekend van waar dat hoge piepstemmetje vandaan kwam. Bovendien vroegen die hoge piepstemmetjes meestal: “do you like shopping?” en dat vond de meermin toch wel een dwaze vraag. Haar kameraad zonder haar met de naam Fret had ook snel gezien dat het rode meisje hier geen meisje was, zelfs geen dame, en hij doopte haar de vikingvrouw, omdat hij dat beter passend vond.Ondertussen is Mirza al maanden spoorloos en onbetaalde rekeningen achterlatend verdwenen. de koloniaal en de viking zijn daar eigenlijk heel blij om. na verloop van tijd bleken hun properheidsnormen niet overeen te stemmen met die van Mirza en dat zorgde voor heel wat huiselijke strubbelingen. Bovendien kon mirza heel duivels zijn, er waren dagen dat je liever niet in haar buurt kwam want ze kon je neerbliksemen met haar ijzige ogen en boze woorden. maar wat de viking het ergste vond; mirza kon ontzettend onbeschoft doen tegen Encarnacion. Encarnacion is ook een klein geel madammetje, afkomstig uit de filippijnen die heel goed kan kuisen, en encarnacion zingt altijd mooie liedjes als ze poetst, liedjes in een taal die het vikingmeisje niet begrijpt. encarnacion vraagt trouwens nooit; do you like shopping, en misschien is het ook daarom dat de viking haar meteen synpathiek vond, ook wel omdat encarnacion altijd op haar poep slaat bij wijze van begroeting. de viking had nooit een kuismevrouw gehad toen ze nog in brussel woonde, ze vond dat iets voor rijke, drukke mensen maar in singapore is het heel normaal dat je zo een filippino werkster in huis hebt. eigenlijk is het zelfs een vorm van ontwikkelingswerk want al die werkstertjes uit diverse aziatische landen sturen een groot deel van hun verdiende centen op naar huis zodat hun familie in het thuisland de kinderen naar school kan sturen. al moet het wel gezegd; soms gebruiken ze het geld daar in het thuisland voor de aanschaf van een handphone of tlevisie en allerminst voor studitionele activiteiten, maar dit terzijde.Op een dag heeft mirza encarnacion de toegang tot het huis verboden. dat was op het moment dat de koloniaal en de viking voor even teruggekeerd waren naar brussel om ouders en broers en zus en vrienden en cafe’s terug te zien. Toen ze na een maand terugkeerden naar singapore was mirza weg en woonde er een stijve Brit in het huis. alle planten waren dood en het huis lag onder een dikke laag stof. het vikingmeisje begreep niet goed wat er aan de hand was, tot ze encarnacion terugzag. encarnacion huilde en huilde en zei haar dus dat ze niet meer in het huis was geweest, ze voelde zich heel beroerd omdat ze haar werk niet had mogen doen, doch haar opluchting en geluk waren groot toen ze vernam dat mirza riebedebie was.De stijve Brit bleek wel een aangename kerel maar toch voelden de viking en haar vriendje zich niet meer goed in het hoge huis. wat hun eigenlijk het meeste stoorde was wel dat ze er een heel opgesloten gevoel kregen. er was geen tuin of terras.Sinds november woont het verliefde stel op een dak in een buurt vol donkere vrouwen met lange kleurrijke gewaden en mannen met gele gummielaarzen aan. De singaporezen noemen de wijk een beetje voor de hand liggend ‘little india’. Vanop het dak heeft de viking een mooi uitzicht op de lelijke wolkenkrabbers van de stad. Met haar groene italiaanse ongemotoriseerde tweewieler maakt ze de stad onveilig en roept ze; ‘ga weg!’, als een spleetoog haar te lang aangaapt. Toen ze nog in brussel woonde kreeg ze al eens een complimentje over haar vrouwelijke voorkomen, en keken bepaalde jongens haar soms na, maar in singapore en omstreken wordt ze bekeken, minuten aangestaard en aangegaapt alsof ze is een buitenaards monster in extra size.In het begin voelde dat heel ongemakkelijk maar na al die tijd heeft het vikingmeisje er zich bij neergelegd. Meer zelfs, ze heeft haar oude laarzen met hoge hakken laten overvliegen uit brussel en torent nu nog meer boven de spleetoogmensjes uit.Wordt vervolgd…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: