Singajo's world

Het is vandaag vier maart van het jaar tweeduizend en acht na Christus. Het waait en regent in Singapore. Al twee dagen nu, en het grootste ongemak dat dit meebrengt is dat de was niet droogt maar vort. Een andere consequentie is dat ik nu deftig verpakt zit aan mijn openluchtbureau, wat doorgaans niet het geval is. Mijn geprefereerde werkoutfit is tegenwoordig een bikini met vichyruitjes. Ik zou zelfs durven stellen dat het vandaag  koud is, een graad of twintig. Normaal moet je hier voor zo’n winterse temperaturen in een geairconde shoppingmall gaan rondhossen. Wat ik angstvallig tracht te vermijden want ik haat shoppingmalls, net zoveel als ik de Singaporese bioscopen haat. Om een film te gaan zien moet je een sjaal aandoen, kousen en een leren jekker. Liefst ook nog een gasmasker want die verdomde airconapparaten verspreiden de geur van al de smerigheid  die de Sinaporezen naar binnenspelen tijdens de filmvertoning. Hamburgers gemengeld met popcorn en vanilleijs. In combinatie met de melange van alle rondzwevende lijfgeuren echt geen streling voor het reukorgaan.

Een jaar en drie dagen geleden ben ik nedergedaald in Singapore, met een blauwe blikken koffer vol kleren, een lichtgevend hert en een schilderij van nonkel Gaston. Dat schilderij koester ik vooral voor de achterkant: daar kleeft een oude reclame op, een handgeschilderd stilleven met rode rozen, een pakje Davros lights en een brandende sigaret in de asbak. Heel mooi. Nonkel Gaston zal het me zeker vergeven dat het schilderij met de achterkant naar voor hangt want een kwarteeuw geleden is hij gestopt met schalen fruit te schilderen – hij is overgeschakeld op letters. Ik dwaal af, een jaar en drie dagen geleden dus. Terwijl velen dachten dat ik wellicht na drie weken en vijf dagen terug zou staan. “Wat gaat gij daar doen bij dienen koloniaal?”, “Ze gaan u daar in den bak steken” of “gij gaat de Brusselse cafe’s niet kunnen missen”, waren de waarschuwingen die ik de maanden voor mijn vertrek mocht aanhoren.

Ik kan u vandaag met vreugde mededelen dat ik hier:

 A. vanalles vol liefde doe met en bij dienen zotten koloniaal

B. nog genen bak heb gezien en

C. de Brusselse cafe’s inderdaad mis. Ook dat laatste deel ik met vreugde mee aangezien het weerzien binnenkort des te heftiger zal zijn. U weze allemaal gewaarschuwd.